درباره من
پیوندها
- بعد از بیست و سه
- کتابهایی که میخوانیم
- فیلمهایی که میبینیم
- یادداشت های شب مهتابی
- شاهنامه خوانی
- پلان های روزانه
- Shooting Star
- بخش تصویری مجله تایم
- عسک های قدیمی
- هم نورد
- صداهایی که می شنویم
- فوتوبلاگ رشاد
- عسک های قدیمی
- قصه شهر سنگستان
- گرفتن عسک خوب با موبایل - کلبه رایانه
- ارژنگ کامکار
- عسک های فرشته
- عسک های خبرگزاری مهر
- آه هایی که می کشیم
- یه درخت پر شکوفه
- انسی
- تماشا-عسک های نیره
- در سکوت
- تماشا
- Lehnert & Landrock
- کتاب دوست
- دانلود چهارصد هزار اثر از موزه ی متروپولیتن نیویورک
- عسک های واقعنی
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- [ بدون عنوان ]
- بدرودی با فریدون شهبازیان
- آخرین ارغوان 1403
- اقاقیا بر زمین
- چغاله بادام
- باز هم ارغوان
- آغاز مردسه
- پامپاس
- یوسف آباد در سیزده بدر
- برفی دیگر
- کبوتران جهان آرا
- پاییزی دیگر
- ماه شب پانزده
- کلاغ و سیگار؟
- این چیه؟
- چشمه ی شهری
- نیلوفر زندانی
- مادر و سه فرزند
- نیلوفرهای اهلی
- بولوار میرداماد
- ممد هستی و می بینی ...
- پارک لاله
- گل و بادیگاردها
- سینوس، آبشار طلا و کرونا
- آبشارطلا
- نوروزی دیگر در محله
- ماه یا خورشید
- میدان فاطمی
- ویروس چینی
- بهار آمد
- تگرگی بر سر کرونا
- روزهای آخر اسفند
- سایه ام در نطنز
- سایه ام در آب رو
- بالاخره برف
- پرنده ها به تماشای بادها رفتند *
- یاران دبستانی
- پارک لاله
- عطار
- تهران - سوم فروردین
- در راه هینزا
- باز هم سایه
- آسمان ابیانه
- روزی که رفت
- تاسیان
- کریسمس 2017
- پاییز نود و شش
- دیروز
- والدین شلخته
- ترافیک دلپذیر
نویسندگان
- محسن مهدی بهشت 366
- فرناز 53
- نیره 4
بایگانی
تقویم
فروردین 1404| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | ||||||
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 |
جستجو
آمار : 342808 بازدید
Powered by Blogsky
بی نام و نشان
عسک از خودم (فرناز)
از شما چه پنهان این کار اسم نداشت و هنوز هم نداره !! محسن یک اسمی براش گذاشت که من اونقدر دوست نداشتم که الان اصلا یادم نیست 
یه چیزی تو مایه های تاریک و روشن و نیمه پنهان و این حرفها ..... آخرش قرار شد ( من با خودم این قرارو گذاشتیم ) بدون هیچ اسمی !!! منتشرش کنم .
فرناز
پنج‌شنبه 10 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 10:24
تمام قد به شکوه قامت کوه قیام می کنم...
چقدر قشنگ ! اصلا اسمش باشه قیامت .
انگار یک چیزی بود بین این طرف و آن طرف سیاهی.
البته از این که گفتم جم و جور تر بود.
شاید بی نام و نشان بهترین نام برای این عسک باشه.
به نظر می رسه که خیلی سرده. حتا داخل آن خانه ها و شاید هم کارخانه گرم نیست.
راست میگین . حتی من که اونجا بودم و دیدم زیاد سرد نیست این احساس رو خیلی میفهمم .
نفسگیر!
اما کلی اکسیژن داره !
دو هفته ی پیش نیشابور بودم نزدیک بینالود. و تصویری نزدیک به این هیبت زیبا را از نزیدیک به تماشا و حسرت نشستم...
چرا حسرت ؟ چه خوب که آنجا بوده ای و دیده ای .
این صحنه از قشنگترین ها است ! که می گوید :
"من با قدرت بودم و هستم و خواهم بود این شمایید که روزی خواهید رفت."
درست و درست و درست !