بوفی

محسن پنج‌شنبه 13 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 18:56

هر کی به یک همچین موجودب بگه شووم با من طرفه. البت طرف بودن با من خیلی سخت نیست ولی خب به اندازه قد و قواره خودم می تونم جلوش در بیام.

پروانه پنج‌شنبه 13 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 20:18

« بوف» در باور نیاکان ما، مرغی اهورایی، شب بیدار، منزوی و یکتاست که چهره ای انسان گونه دارد.

در بندهش آمده است «بوف» بر ضد خرفستران(موجودات موذی) آفریده شده است.

با اجازه شما و دوستان در فرصت هایی به منابعی که در اختیار دارم مراجعه و باورهای باستانی در باره «بوف» را از میان آنها به اینجا می آورم.

این خرفستران را پینگلیش می نویسید که تلفظ درستش را یاد بگیرم؟
منتظر دیدن منابع شما در اینجا هستم. آنها را به ادامه مطلب می برم.

پروانه پنج‌شنبه 13 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 20:21

من جغد رو، این رنگی دوست دارم!
رنگ خاکه! خیلی خوشرنگه.

از همین بچگی «با دقت» نگاه می کنه!

اصلن همه چیزش جالبه. نگاهش. کله تکون دادنش. صداش که فوق العاده است.

نیلوفر جمعه 14 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 11:54

ضمن اینکه این آقا یا خانم جغده یا بوفه خیلی با مزه هستند میخواستم بگم عکسامون کم کم داره تبدیل میشه به یکی از سازمان های حمایت از حیوانات و این عالیه فقط یادم باشه عکس عسل خانومم بفرستم اینجا همه ببینند البته وقتی کوچیک بود یک بار این صفحه به تصویر زیبایشان مزین شده است ،

الاااااااااااااااااااهی که ما به قربان این عسل شما برویم. عسلی که ما را به هیچچی خودش هم حساب نمی کند و هر گاه که آمدیم و دست نوازشی بر سرش بکشیم رفت و خودش را در جایی پنهان کرد که ندیدیمش تا دنیا دنیاست. آخه به این هم می گویند عسل؟

فرناز جمعه 14 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 12:00

من از وقتی ۱۲ سالم بود دل به این عشق سپردم و بارها با کوچیک و بزرگ دعواهای جدی کردم سر دانا و زیبا بودن و شوم نبودن این پرنده .
واقعا آرزو دارم که یکی داشته باشم که بره و بیاد بشینه رو شونه یا دستم و تو قفس هرگز ...

اصلن از شما چه پنهان که ما هم شنیده ایم که بوف دانشمند ترین پرندگان است. چرایش را نمی دانیم. ولی ما خودمان او را دانشمند می دانیم و نظر خودما صائب است و لاغیر.

پروانه جمعه 14 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 13:46

پروانه میره یک قناری میخره فروشنده بهش جغد میندازه و فرداش میره پیش فروشنده نمی دونه چی بگه .
فروشنده هم می پرسه: خوب چطور بود؟
میگه خیلی خوب بود ، خیلی خوب میخوند! فقط یک کمی دیگتش زیادبود!

پ. ن. فکر کنم فروشنده اسمش فرناز بود
*. دیکت= دقت

این بوفی ها دیکتشان خیلی زیاد است. باید کلی در احوال و عادات آنها مداقه کرد.
راستی من اصلن نمی دانستم که خانم فرناز پرنده فروشی دارند.
چه خوب. شغل بسیار خوبی است.

شهرزاد جمعه 14 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 22:13

من از همون اولی که اون عمو جغد شاخ دار خوشگل غرغرو رو تو اون کارتون کودکی هام دیدم، جغدها رو دوست داشتم نمی دونم از کی و کجا و چرا جغدها تو ادبیات ما شوم شدن ولی تا جایی که می دونم نه تنها در باورهای نیاکان ما که در خیلی از فرهنگ ها و کشورها جغد رو خوش یمن و خجسته می دانند.
بوفی رو قبلن از یه زاویه دیگه دیده بودم ولی تو این عکسا خیلی خوشگل تره چه نگاه خوشگل و خوشحالی هم داره. مهرسا کلی براش ذوق کرد.

اصلن ما با انتشار این عسک ها و این قامنت های وزین قصد این را داریم که به ملت ایران که نه بلکه همه ملل جهان بگوییم که اصلن و ابدن جغد شووم نیست هیچ بلکه خیلی هم خوش یمن است. هر کس نپذیرد کلاهش پس معرکه است.

نیلوفر جمعه 14 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 23:37

این عسل خانم اگر قرار بود که با هردست نوازشی با انسانی ،دوستی آغاز کند که دیگر اسمش عسل نبود چسب دو قلو بود ، یک عکس جدیدش را میفرستم لطف کنید در اینجا بگذارید و زیبایی ایشان را به قضاوت دوستان بگذارید حالا بعدا برای وفا و صمیمیتشان یک فکری خواهیم کرد .

چشم حتمن. صحبت وفا و صمیمیت اگه باشه گربه آخر صفه و عسل آخر همه ی صف های عالم.

پروانه شنبه 15 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 20:37 http://parvazbaparwane.blogsky.com

خرفستر- خ َ رَ ف س تَ
xrafstar
.
وقتی خواستید به زبان بیاورید آن موجودی که از چشم شما نفرت انگیز و چندش آور است، را در ذهنتان مجسم کنید، می توانید دندان هایتان را نشان دهید خطوط چهره تان را در هم کنید آنوقت با غیظ بگویید : «خرفستر»! جوری که خودتان چندشتان شود آن موقع تلفظش درست است.

خب کاملن حالیم شد.
ممنون.

پروانه شنبه 15 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 21:27

بُندَهِش – فَرنَبغ دادگی- مهرداد بهار
صفحه 102
«در باره مرغ اَشو زُشت* که مرغ زور بَرَک و مرغ بهمن است، که جغد خوانند، گوید که بخشی از اوستا در زبان او آفریده شده است، هنگامی که بخواند، دیوان از او گریزند و (در) آنجا بُنه نکنند و بدان روی، (جغد) بنه در بیابان کند و در ویرانستان باشد تا دیوان آنجا بُنه نکنند.|»

* از صفحه 189
اوستا: aso. Zustah پهلوی: Asuzust نام دینی جغدZusta اسم مفعول از ریشه Zaos اوستایی به معنای دوست داشتن است. این نام تقدس کهن جغد را در ادبیات اوستایی می رساند.
____________________________
متن بالا از کتاب بندهش آورده شده. در باره ی یک یک واژه های «اشوزُشت» و «زوربَرَک» و «بهمن» معانی زیبایی وجود دارد که از مطالعاتم در متون دیگر استفاده کرده و کوتاه می نویسم:

اشو زُشت:
اشو= اشه= عشق
زُشت= دوستار
در فرهنگ ایران گوهر همه چیزها عشق=اشه بود.(عشق = عشق به جان و زندگی) به همین دلیل به جغد در بندهش « اشو زُشت» یا دوستار اشه(عشق) گفته شده است.

بهمن= در پهلوی به معی شادی و نشاط است. بهمن مایه میان شادی و انسان است

زور برک=زور+برک
زور= نیرو= یوغ(جغد= یوغ دای) یوغ در کردی یعنی نیرومندی
نیرومندی که اندام و درونش با هم هماهنگند
برک=در کردی شکمبه
زور برک جغد باردار است، باردار ِ اندیشه

امیدوارم معنی این چند جمله در بندهش باز شده باشد.

با این تفاصیل معلوم می شود که شوم بودن جغد را باید کلن فراموش کنیم. البته ما خودملن از وختی دست راست و چپ را شناختیم این باور را کنار گذاشتیم.
من بندهش را ندارم. بعد از تهیه آن به سراغ این هایی که نوشتید می روم.

پروانه شنبه 15 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 21:32

در جایی خواندم شوم بودن جغد از فرهنگ سامی به سرزمین ایران را پیدا کرده است.
___________
فرناز هم برایم از سرخپوستها و جغد گفت اگر اینجا بنویسد خوشحال میشوم دوباره بخوانمش.
__________
نیلوفر جان چه خوب گفتند که شما اینجا به حیوانات می پردازید و چقدر نکته خوبی که ما ایرانی ها چقدر به این توجه به حیوانات نیاز داریم و بادی بیشتر با آنها مهربان باشیم.