عسک‌هایی که می‌گیریم

عسک‌هایی که می‌گیریم

عسک‌هایی که می‌گیریم

عسک‌هایی که می‌گیریم

والنتاین هشتاد و هشت


عشق است .......

عکس از: خودم

محسن مهدی بهشت یکشنبه 25 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 22:56
نظرات 1 + ارسال نظر
پروانه دوشنبه 26 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 11:25

پاسخ تان را بعد از بیست و سه خواندم.
پیام من همان هست که بود در آینده هم همان خواهد بود.

بدا به حال ما که جشن های خود را نمی شناسیم و والنتاین را جانشین ورز اسفندگان کرده ایم.

خب تقصیر ما چیست؟ یکی میگوید جشن سپندارمزگان روز بیست و نهم بهمن است. یکی میگوید روز پنجم اسفند است. هیچ کس هم به ریشه به وجود آمدنش اشاره ای نمی کند چون نمی داند. خب چه اشکالی دارد که آن هایی که می دانند مدام از آن بنویسند. در این فضای مجازی می گردد و می گردد و تبلیغ می شود. تا آنجایی که من میدانم کلیه دوستان دقیقن در روز والنتاین به یاد سپندارمزگان می افتند. بنده خدا سپندارمزگان.
خانم پروانه داخل یک جامعه جهانی شده ایم. در این جامعه جهانی باید برای این که نام ایرانی را نگهداریم جشن هایش را باید تبلیغ بکنیم. بی این که بخواهیم دیگران را در نظر نگیریم.
به نظر من اگر از این دریچه وارد شویم نوعی ایرانی پرستی را القا می کنیم. که هر گونه پرستی اصلن خوب نیست.
من ریشه و بن جشن سپندار مزگان را به درستی نمی دانم ولی اگر به نظر شما زیباتراز والنتاین است، بگویید تا بیشتر از والنتاین جشنش بگیریم.
یکی در یک جایی نوشته بود که والنتاین سیصد سال است که آمده ولی سپندارمزگان خیلی قدیمی تر است. خب درست است. ولی این نباید باعث حسرت شما و گفتن بدا به حال ما باشد. بن و ریشه سپندار مزگان را بگویید. مطمئن باشید که چشممان کور و دندمان نرم تا بخواهید از آن می گوییم.
چقدر حرف زدم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد