درباره من
پیوندها
- بعد از بیست و سه
- کتاب‌هایی که میخوانیم
- فیلمهایی که میبینیم
- یادداشت های شب مهتابی
- شاهنامه خوانی
- پلان های روزانه
- Shooting Star
- بخش تصویری مجله تایم
- عسک های قدیمی
- هم نورد
- صداهایی که می شنویم
- فوتوبلاگ رشاد
- عسک های قدیمی
- قصه شهر سنگستان
- گرفتن عسک خوب با موبایل - کلبه رایانه
- ارژنگ کامکار
- عسک های فرشته
- عسک های خبرگزاری مهر
- آه هایی که می کشیم
- یه درخت پر شکوفه
- انسی
- تماشا-عسک های نیره
- در سکوت
- تماشا
- Lehnert & Landrock
- کتاب دوست
- دانلود چهارصد هزار اثر از موزه ی متروپولیتن نیویورک
- عسک های واقعنی
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- باز هم ارغوان
- آغاز مردسه
- پامپاس
- یوسف آباد در سیزده بدر
- برفی دیگر
- کبوتران جهان آرا
- پاییزی دیگر
- ماه شب پانزده
- کلاغ و سیگار؟
- این چیه؟
- چشمه ی شهری
- نیلوفر زندانی
- مادر و سه فرزند
- نیلوفرهای اهلی
- بولوار میرداماد
- ممد هستی و می بینی ...
- پارک لاله
- گل و بادیگاردها
- سینوس، آبشار طلا و کرونا
- آبشارطلا
- نوروزی دیگر در محله
- ماه یا خورشید
- میدان فاطمی
- ویروس چینی
- بهار آمد
- تگرگی بر سر کرونا
- روزهای آخر اسفند
- سایه ام در نطنز
- سایه ام در آب رو
- بالاخره برف
- پرنده ها به تماشای بادها رفتند *
- یاران دبستانی
- پارک لاله
- عطار
- تهران - سوم فروردین
- در راه هینزا
- باز هم سایه
- آسمان ابیانه
- روزی که رفت
- تاسیان
- کریسمس 2017
- پاییز نود و شش
- دیروز
- والدین شلخته
- ترافیک دلپذیر
- کرشت
- ممد نبودی ببینی .........
- سبز و بفنش
- نوروز نود و شش خورشیدی
- عاشقانه ای در کوهین
نویسندگان
- محسن مهدی بهشت 361
- فرناز 53
- نیره 4
بایگانی
تقویم
اردیبهشت 1403| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
جستجو
آمار : 322071 بازدید
Powered by Blogsky
محسن مهدی بهشت
شنبه 6 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 00:56
خوش به حالت. حالا چرا آغاز؟ به نظر نمیرسن آغاز خوندنت با اینها بوده باشن؟
خب پایان.
اتفاقند من آغاز خوندنم با اینا بوده. واسه همینه که این روزا خیلی از کتابارو نمی تونم بخونم.
من بهت افتخار میکنم.
چه خوب.
یه عسک جدید بزار یه کم کامنت بزاریم مشتریات را بپرونیم. از این بیکاری هم در بیایم!!
عسک را فقط تو دیده ای. البته امروز خانم پروانه هم آن را دیدند.
با درود و خرم باد سال نو
آن تندیس چی هست؟
پرنده است؟
از فیروزه است؟
کجا ساخته شده؟
نماد چیست؟
...
نوروزتان مبارک.
نمی دانم چطور باید بفهمم نماد چیست. فیروزه نیست. ایرانی است. تو خالی است. چیزی مانند زیر سیگاری. در حال حاضر به عنوان یک دکور دوست داشتنی به آن نگاه می کنیم.
تاحالا دقت نکرده بودم. چقدر قفسه کتابت مرتبه! همه چیز سر جای خودش. خیلی صاف و خط کشیده. از خودم خجالت کشیدم. باید مال منم میدیدین تو خوابگاه. از ژوست تخمه و جعبه سیگار گرفته تا مایس های کوچولوی نازم داخلشونن.(البته الان که برمیگردم احتمالن مردن!!) به سختی میتونی کتابت را پیدا کنی. که معمولن اصلن نمیتونی.
مگه مایس ها هنوز زنده ان؟
چیزی که در این عسک توجه من را بیش از کتاب ها جلب کرد آن عسک وسط است که من پرنده ای شبیه قو را در کنار آن زن میبینم که دهانش رو باز کرده و بخار و دود از دهانش بیرون میآید ،و انسان را به یاد پیدایش و آغاز جهان میاندازد ،و شاید نام این عسک به همین مناسبت آغاز است .....
شاید.
دهان و بخار و دور عین فال قهوه است.
سلام سال نو
سواد ناقص من میگه اون تندیس چیزی به نام «ریتون» است. در دوران‌های باستان جامی برای نوشیدن بوده است که معمولاً شکل سر یک حیوان (بیشتر گاو) روی آن ساخته می‌شده است.
با این شکلی که این داره سخته باهاش چیزی نوشید. بیشتر شاید ظرف مثلن مربا باشه. ولی البته بیشتر اینروزها به درد زیر سیگاری می خوره.
زیر سیگاری باستانی.
دنبال ریتون می گردم.
اصولن بنده به هر کتابخونه ای حسودیم می شه... نمی دونم چی بگم!!! البته گفتم دیگه حسودیم می شه...
حسودی همیشه بد نیست که.
سرکار خانم نیره: این نشون میده هنوز جوان هستید. من هم تا ده سال پیش این طور بودم. حالا نه تنها دیگر کتاب نمیخرم، بلکه همه مراجعان را مجاز کرده‌ام هر کتابی از کتابخانه‌ام می‌خواهند ببرند (البته اگر چشم همسر و دخترم را دور ببینند).
والا مایس های ما هی میمیرن و هی جایگزین میشن. الان هم میرم احتمالن مردن بنده خداها. باید دو تا دیگه به جاشون بیارم. آقا کسی مایس خواست بگه ها. مایس از این موشهای کوچیکن که اندازه یه انگشت هستن. فقط یه کم گاز میگیرن! سفت هم میگیرن.
یه کم گاز در صورت سفت بودن خب میشه زیاد.
من فکر کنم تو آخرش با مرض طاعون می میری.
رشاد گرامی!
اگر الان اجازه می دید هر کسی هر کتابی که می خواهد از کتابخانه ی شما ببرد به خاطر اینه که روزی این حس را داشته اید و کتاب ها را تهیه می کردید. کتابخانهی من اگر چه بخشی از کتاب های خوب را در خود جای داده است اما هنوز خیلی از ضروری تریم آن ها را ندارد. من پیش از این هم از جنون کتاب خری (مصدر خریدن) در خودم گفته ام. ربط به جوانی دارد؟ شاید! من البته سربالایی ی جوانی را رد کرده ام!!!
راستی اقای رشاد مراجع جدید برای کتابخانه تون می پذیرید؟ من حریصم ... حریص به کتاب....!!!!
آره حق با شماست . مثل فال قهوه ،،،، حالا که با دقت نگاه کردم به یاد آوردم که شما برایم گفته بودید که این هاله چیست ؟ به خانم در عکس تولدشونو که امروز باشه تبریک بگویید .
چشم. تولد دو سه هفته پیش خودتان هم مبارک.
این طاعون همون دعای خیر پدر و مادره که پشت سرمونه؟ خوبه پیش چشممون نیست!
آره خودشه. دعای خیر پدر مادر طاعونه. نخسوزن پدر و مادر کافر.
من شنیده بودم که گاهی بعضی ها را سزارین میکنند یعنی قبل از تولدشان به آنها تبریک میگویند ولی انگار مدل عطف به ما سبق هم اخیرا مد شده است. خیلی خندیدم به جمله تولد چند هفته پیش مبارک ....
من یه روز یکی رو دیدم که شهریور تولدش بود. بهش تبریک گفتم. تازشم برای سال بعدشم گفتم.
کافر و دوست داشتنی
در دوران دانش‌آموزی حریص خواندن کتاب های علوم محض بودم. دوران دانشجویی را به خواندن رمان و داستان می‌گذراندم و ثلث آخر آن به خواندن کتاب‌هایی گذشت که بهتر بود نمی‌خواندم و بعداً هم نصیب آتش شدند. بعد از چندین سال به مقتضای کاری که در پیش گرفته بودم به جمع‌آوری کتابهای مرجع پرداختم و تقریباً چیزی نبود که نتوانم از درون کتاب‌هایم توضیحی برایش پیدا کنم. در این سال‌ها هم به خواندن کتابهای اجتماعی و علوم انسانی روی آوردم (که نشان از پیری دارد) و هنوز هم اگر فرصتی باشد تاریخ می‌خوانم. در طی این سال‌ها حجم عظیمی کتاب بر دوش داشتم و بعد از چند بار اسباب‌کشی (که انگلیسی‌ها سه بار آن را معادل یک آتش‌سوزی می‌‌دانند) بالاخره تصمیم گرفتم و دو سوم آنها را به کتابخانه‌ها اهدا کردم و فقط کتاب‌هایی را که ممکن بود به آنها مراجعه کنم نگاه داشتم. و به قول استاد باستانی پاریزی اگر به جای هر کتاب یک آجر خریده بودم حالا یک خانه داشتم! در این روزها هم که اینترنت الاماشاالله آنقدر مطلب دارد که دیگر به خواندن کتاب نمی‌رسم.
می‌خواهم سایتی را معرفی کنم که ارزش سر زدن هر روزه را دارد. هرچند فیل در آن لانه کرده‌است ولی می‌توان به آن سر کشید:
www.aldaily.com
نعلت بر هرچه فیل دست آموزه.
چیزی را یادم رفت بگویم: در تمام این سال‌ها فقط خواندن ادبیات کلاسیک فارسی (نظم و نثر) جای خود را به چیز دیگری ندادند و هنوز هم برایم تازگی دارند.
با این گفته ی رشاد گرامی :
« در تمام این سال‌ها فقط خواندن ادبیات کلاسیک فارسی (نظم و نثر) جای خود را به چیز دیگری ندادند و هنوز هم برایم تازگی دارند»
کاملن هم رای هستم.
این قسمت هم :« ثلث آخر آن به خواندن کتاب‌هایی گذشت که بهتر بود نمی‌خواندم و بعداً هم نصیب آتش شدند»در زندگی همه ی کسانی که دوران انقلاب را گذرانده اند بوده است
چند وقت پیش با دوستی تلفنی صحبت می کردم که می گفت: یادته پروانه ما چقدر خر بودیم که به ما می گفتند قذافی انقلابیه و ما باور می کردیم
و یا در جایی از عباس میلانی خواندم که در زمان دانشجویی نشریات مائویسیتی پخش می کرده.. بههر حال این اقتضای زمان بود
شاید این سیر کتابخوانی شبیه زندگی ما آدمهاست که خلاصه ش همان کتاب سیدارتاست..
انگار همگی یک مسیری را طی کرده اند، می کنند، خواهند کرد.
ای بابا چرا من این کتابخونه ی قشنگ رو ندیدم.
من اول از همه اون متن نستعلیق رو دیدم که بسیاری اوقات ورد زبونمه:
قتل این خسته بشمشیر تو تقدیر نبود...
فضولی اگر نباشه، میخوام بپرسم که خط خودتونه؟ چون قبلا گفتین که در روزگارانی دستی بر نوشتن داشتین، میپرسم.
اون سعدی به تصحیح فروغی هم برام آشناست که یکی ش رو دارم البته اگر درست دیده باشم...
و اون سنگهای گوشه ی کتابخونه... چون من هم خیلی سنگ دوست دارم... هرجا برم یکی یادگاری برمیدارم!!!
یه سوال بپرسم؟ چرا کتابخونه ها در ندارن؟ کتابخونه من هم درنداشت بس که تمیز کردن شون پرزحمت بود اخیرا یه کتابخونه در دار سفارش دادم... اما مرتب بهشون سر میزنم ... شاید نم بگیرن یا موریانه ها برن سراغشون... شما چیزی در این مورد میدونین؟
کاش خط خودم بود. خط اولین استاد خطمه. مهدی کمالی کردستانی.
سعدی این جا نیست . سعدی که من دارم تصحیح محمد استعلامیه.
من نمی دونم ولی کلن خودم کتابخونه در دار دوست ندارم. کتاب پاره و خاکی و قهوه ای شده را بیشتر دوست دارم.
من هم کتابهای با کاغذ زرد و پاره و کهنه بسیار دوست دارم... عاشق کتابهای پدرم هستم خصوصا کلیات میرزاده عشقی و یه کتاب از شعرهای نسیم شمال که جلد پارچه ای داره... اما برای گردگیری از کتابهام وقت ندارم...شاید عکس کتابخونه م رو براتون بفرستم تنها شیشه خالص ما رو از کتابها جدا میکنه و در واقع کتابها رو خفه میکنه...
مستند صادق هدایت رو تو برنامه آپارات بی بی سی امشب دیدین ؟ وقتی داشت پخش میشد به یاد شما بودم ولی متاسفانه ضبطش نکردم... مستند ارزشمندی بودَ
چه بهتر که برای گرد گیری از کتابها وقت ندارید. فرزندان و نوه های شما کتاب های خاک گرفته شما را بسیار دوست خواهند داشت. نام کتاب ها را بعد ها از آن ها باید پرسید.
***
ندیدم. ولی تکرارش حتمن هست. امیدوارم به دیدنش.
جالبه کتاب شمس تبریزی شما رو منم دارم (از پدر هدیه گرفتم )
عاشق کتاب وکتابخانه هستم
یعنی من هم سن پدر شما هستم.
چه خوب.
فکر می کردم هم سن هستیم.