درباره من
پیوندها
- بعد از بیست و سه
- کتابهایی که میخوانیم
- فیلمهایی که میبینیم
- یادداشت های شب مهتابی
- شاهنامه خوانی
- پلان های روزانه
- Shooting Star
- بخش تصویری مجله تایم
- عسک های قدیمی
- هم نورد
- صداهایی که می شنویم
- فوتوبلاگ رشاد
- عسک های قدیمی
- قصه شهر سنگستان
- گرفتن عسک خوب با موبایل - کلبه رایانه
- ارژنگ کامکار
- عسک های فرشته
- عسک های خبرگزاری مهر
- آه هایی که می کشیم
- یه درخت پر شکوفه
- انسی
- تماشا-عسک های نیره
- در سکوت
- تماشا
- Lehnert & Landrock
- کتاب دوست
- دانلود چهارصد هزار اثر از موزه ی متروپولیتن نیویورک
- عسک های واقعنی
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- آغاز مردسه
- پامپاس
- یوسف آباد در سیزده بدر
- برفی دیگر
- کبوتران جهان آرا
- پاییزی دیگر
- ماه شب پانزده
- کلاغ و سیگار؟
- این چیه؟
- چشمه ی شهری
- نیلوفر زندانی
- مادر و سه فرزند
- نیلوفرهای اهلی
- بولوار میرداماد
- ممد هستی و می بینی ...
- پارک لاله
- گل و بادیگاردها
- سینوس، آبشار طلا و کرونا
- آبشارطلا
- نوروزی دیگر در محله
- ماه یا خورشید
- میدان فاطمی
- ویروس چینی
- بهار آمد
- تگرگی بر سر کرونا
- روزهای آخر اسفند
- سایه ام در نطنز
- سایه ام در آب رو
- بالاخره برف
- پرنده ها به تماشای بادها رفتند *
- یاران دبستانی
- پارک لاله
- عطار
- تهران - سوم فروردین
- در راه هینزا
- باز هم سایه
- آسمان ابیانه
- روزی که رفت
- تاسیان
- کریسمس 2017
- پاییز نود و شش
- دیروز
- والدین شلخته
- ترافیک دلپذیر
- کرشت
- ممد نبودی ببینی .........
- سبز و بفنش
- نوروز نود و شش خورشیدی
- عاشقانه ای در کوهین
- خانه طباطبایی
نویسندگان
- محسن مهدی بهشت 360
- فرناز 53
- نیره 4
بایگانی
تقویم
شهریور 1402| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
جستجو
آمار : 321868 بازدید
Powered by Blogsky
محسن مهدی بهشت
سه‌شنبه 3 خرداد‌ماه سال 1390 ساعت 09:39
این نوشته رو دیدم...
نمیدونین چه همه این روزها از این جمله ها و کلام های مشابه ش سرشارم
خاقانی میگه:
هیچ است وجود و زندگانی همه هیچ
وین خانه و فرش باستانی همه هیچ
از نسیه و نقد زندگانی همه را
سرمایه جوانی است جوانی همه هیچ
چرا امسال بهار من اینقدر "هیچ"م... چون بهار جوانی رفته؟
مصرع آخر پارادوکس نداره؟ جوانی همه هیچ؟ چون عاقبت همه ما در گلیم؟
چرا من از مرگ ناصر حجازی ناراحت نیستم؟ فکر میکنم با شکوه مرده، چنان که با شکوه زیسته...
بیاد ندارم کسی مرده باشه و من اشک نریخته باشم... حتی شاید اگر عمر وفا کنه برای جنتی هم اشک بریزم که اینقدر ملعون زیسته!
در مورد ناصرخان باید بگویم که من هم باور شما را دارم.
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
و در مورد هیچ یک شعر قشنگی در خاطر دارم که خطاطی نوشته بود و در قابی قرار داشت که دیگر نیست. نه خط و نه خطاط و نه صاحب مرقع. یک هیچ درشت و چندین هیچ ریز. ای کاش حداقل عسکی از آن را داشتم.
من هیچ، جهان هیچ، غم و شادی هیچ
ای هیچ برای هیچ در هیچ مپیچ