عسک‌هایی که می‌گیریم

بی بارانی

شهریور نود

عسک از: فرناز بدیعی

محسن مهدی بهشت پنج‌شنبه 17 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 13:10

نظرات 6 + ارسال نظر

روزبه پنج‌شنبه 17 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 18:00 http://hazrat-eshgh.blogsky.com

دوست میداریم زیاد

ممنون....

فرشته پنج‌شنبه 17 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 20:49 http://fershteh.aminus3.com

سلام
خیلی خوشحالم که باز عکسی از فرناز عزیز می بینم
حس خوبی به ادم می ده
ممنون

و یک سری حس ها را از آدم می گیرد.

پروانه جمعه 18 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 11:34

آنقدر تهران بی «باران» و بی «سبز» است که می توا نام این عکس را «شکار لحظه» نهاد!

عکس بسیار دلنشینی است و برای من همراه با یادهای قشنگ !

فلورا جمعه 18 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 19:37

کسی باور نمیکنه که من اینجا با اینهمه بارون بازهم عاشق بارونم و همیشه بعد از دوروز آفتابی، دلتنگ بارون! حالا هم منتظرم که فردا بارون بیاد... جای فرناز عزیز رو خالی میکنم که دلتنگه

تهران که بودم با کوچکترین نمی که از آسمون میتراوید از خونه میزدم بیرون ... حتی اگر شب بود و با ماشین ... با شیشه های همه باز ... که احساس کنم بارون رو حتی اندکی از اون رو...

وختی خانم فرناز خودش این عسکو میندازه که دلتنگ نیست که.

تازشم من فک می کردم که شما تهران هستید.

سروی دوشنبه 21 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 23:02 http://matrook.blogsky.com/

منم بارون دوست دارم .
این عسک رو هم دوست دارم .
فرناز بانو رو هم دوست دارم .
این وبلاق وزین رو هم دوست دارم .
من در این لحظه ، تمام دنیا رو دوست دارم .