درباره من
پیوندها
- بعد از بیست و سه
- کتابهایی که میخوانیم
- فیلمهایی که میبینیم
- یادداشت های شب مهتابی
- شاهنامه خوانی
- پلان های روزانه
- Shooting Star
- بخش تصویری مجله تایم
- عسک های قدیمی
- هم نورد
- صداهایی که می شنویم
- فوتوبلاگ رشاد
- عسک های قدیمی
- قصه شهر سنگستان
- گرفتن عسک خوب با موبایل - کلبه رایانه
- ارژنگ کامکار
- عسک های فرشته
- عسک های خبرگزاری مهر
- آه هایی که می کشیم
- یه درخت پر شکوفه
- انسی
- تماشا-عسک های نیره
- در سکوت
- تماشا
- Lehnert & Landrock
- کتاب دوست
- دانلود چهارصد هزار اثر از موزه ی متروپولیتن نیویورک
- عسک های واقعنی
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- باز هم ارغوان
- آغاز مردسه
- پامپاس
- یوسف آباد در سیزده بدر
- برفی دیگر
- کبوتران جهان آرا
- پاییزی دیگر
- ماه شب پانزده
- کلاغ و سیگار؟
- این چیه؟
- چشمه ی شهری
- نیلوفر زندانی
- مادر و سه فرزند
- نیلوفرهای اهلی
- بولوار میرداماد
- ممد هستی و می بینی ...
- پارک لاله
- گل و بادیگاردها
- سینوس، آبشار طلا و کرونا
- آبشارطلا
- نوروزی دیگر در محله
- ماه یا خورشید
- میدان فاطمی
- ویروس چینی
- بهار آمد
- تگرگی بر سر کرونا
- روزهای آخر اسفند
- سایه ام در نطنز
- سایه ام در آب رو
- بالاخره برف
- پرنده ها به تماشای بادها رفتند *
- یاران دبستانی
- پارک لاله
- عطار
- تهران - سوم فروردین
- در راه هینزا
- باز هم سایه
- آسمان ابیانه
- روزی که رفت
- تاسیان
- کریسمس 2017
- پاییز نود و شش
- دیروز
- والدین شلخته
- ترافیک دلپذیر
- کرشت
- ممد نبودی ببینی .........
- سبز و بفنش
- نوروز نود و شش خورشیدی
- عاشقانه ای در کوهین
نویسندگان
- محسن مهدی بهشت 361
- فرناز 53
- نیره 4
بایگانی
تقویم
اردیبهشت 1403| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
جستجو
آمار : 321999 بازدید
Powered by Blogsky
خاموش نیست کوره چو دیسال
خاموش نیست کوره چو دیسال
شاملو
گرگان - آبانماه نود خورشیدی
عسک ها از: فرناز بدیعی
محسن مهدی بهشت
دوشنبه 30 آبانماه سال 1390 ساعت 19:00
مطلب از این قرار است:
چیزی فسرده است و نمی‌سوزد امسال
در سینه
در تنم . . .
خاموش نیست کوره چو دیسال
چقدر عجیب و قشنگ . من نخوانده و نشنیده بودم . به نظرم که اسم خیلی خوبی شده برای آن عکس . مرسی .
این علی آقای ما ! تخصص و شاید هم فوق تخصص است در آتش افروزی !! بارها دیده ام که در برف و باران و خیسی و بی چوبی سرخپوستی ترین آتش ممکن حتی ناممکن را افروخته . این یکی که پاییز بود و همه جا پر از برگ خشک و چوب و هیزم ...
اصلن این آتش افروزی کلی تخصص می خواد و کار هر کسی نیست.
یکیش خود من.
من همیشه فکر کرده ام که باید رگ و ریشه ی سرخ پوستی داشته باشی تا آتش افروز خوبی باشی.
***
به هرحال از این که امسال این کوره روشنه خوشحالم.
این ظرف چوپانی اسمش چی بود یادم رفته؟
چقدر آب توش زود جوش میاد!
چقدر هم چایی توش میچسبه
فکر کنم پشت میدان عباسعلی از اینا میفروشن!
فرناز
بی زحمت آدرس فروشنده هاشو برام بگیر یکی لازم دارم!
من فکر کردم دودکشه.
اینا دودکش نیست کتریه اسمش هم هست کندوک Kandook
ترکا یک ضرب المثلی دارن که می گن:
کاسب اوشاخ اولمیسن بیلمیرخ
ینی بچه ی کاسب نباشی نمی دونیم.
به نظر میرسه در کنار این آتش و برای این وقتا چیز مناسبی باشه.
..
سلام
دعوت هستید برای تماشای یک اسمان نگاه دوست من
An invitation...
http://fershteh.aminus3.com/image/2011-11-24.html
دوست دارم بیام. ولی کمی راهم دوره. ممکنه دیر برسم.