درباره من
پیوندها
- بعد از بیست و سه
- کتابهایی که میخوانیم
- فیلمهایی که میبینیم
- یادداشت های شب مهتابی
- شاهنامه خوانی
- پلان های روزانه
- Shooting Star
- بخش تصویری مجله تایم
- عسک های قدیمی
- هم نورد
- صداهایی که می شنویم
- فوتوبلاگ رشاد
- عسک های قدیمی
- قصه شهر سنگستان
- گرفتن عسک خوب با موبایل - کلبه رایانه
- ارژنگ کامکار
- عسک های فرشته
- عسک های خبرگزاری مهر
- آه هایی که می کشیم
- یه درخت پر شکوفه
- انسی
- تماشا-عسک های نیره
- در سکوت
- تماشا
- Lehnert & Landrock
- کتاب دوست
- دانلود چهارصد هزار اثر از موزه ی متروپولیتن نیویورک
- عسک های واقعنی
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- باز هم ارغوان
- آغاز مردسه
- پامپاس
- یوسف آباد در سیزده بدر
- برفی دیگر
- کبوتران جهان آرا
- پاییزی دیگر
- ماه شب پانزده
- کلاغ و سیگار؟
- این چیه؟
- چشمه ی شهری
- نیلوفر زندانی
- مادر و سه فرزند
- نیلوفرهای اهلی
- بولوار میرداماد
- ممد هستی و می بینی ...
- پارک لاله
- گل و بادیگاردها
- سینوس، آبشار طلا و کرونا
- آبشارطلا
- نوروزی دیگر در محله
- ماه یا خورشید
- میدان فاطمی
- ویروس چینی
- بهار آمد
- تگرگی بر سر کرونا
- روزهای آخر اسفند
- سایه ام در نطنز
- سایه ام در آب رو
- بالاخره برف
- پرنده ها به تماشای بادها رفتند *
- یاران دبستانی
- پارک لاله
- عطار
- تهران - سوم فروردین
- در راه هینزا
- باز هم سایه
- آسمان ابیانه
- روزی که رفت
- تاسیان
- کریسمس 2017
- پاییز نود و شش
- دیروز
- والدین شلخته
- ترافیک دلپذیر
- کرشت
- ممد نبودی ببینی .........
- سبز و بفنش
- نوروز نود و شش خورشیدی
- عاشقانه ای در کوهین
نویسندگان
- محسن مهدی بهشت 361
- فرناز 53
- نیره 4
بایگانی
تقویم
اردیبهشت 1403| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
جستجو
آمار : 322407 بازدید
Powered by Blogsky
محسن مهدی بهشت
چهارشنبه 17 اسفند‌ماه سال 1390 ساعت 10:11
به به . اونقدر این کار پیکاسو رو دوست دارم که حد نداره .
خیلی کار قشنگی کردین که اینو برای هشتم مارس انتخاب کردین .
باز برمی گردم .
خوب و خوش باشید .
عکس من در آمینوس به این مناسبت فردا دیده میشه .
منم این اثر رو خیلی دوست دارم. خیلی.
فردا شما را در آمینویس می بینم.
شاید اثرگذارترین نقاشی‌های پیکاسو، همین نقاشی های با موضوع زن باشه که تعدادشان کم هم نیستند.
این زن با این لباس سفید با چهره ای آمیخته به درد و لبخند و چشمهای بسته ای که انگار باز است و چشم در چشمت دوخته است، در این زمینه تاریک و روشن ِ پر از چشم‌ها و چهره های محو و آشکار خیلی حرف برای گفتن دارد.
این روزها با دیدن نیمه شب های پاریس یک لحظه از بعضی ها دور نمی شوم.
یکی از آنها پیکاسو است.
و از یک جهت به نظرم تصویری است از این شعر فروغ:
مرا پناه دهید ای اجاق های پر آتش
ای نعل های خوشبختی
و ای سرود ظرف های مسین در سیاه کاری مطبخ
و ای ترنم دل گیر چرخ خیاطی
و ای جدال روز و شب فرش ها و جاروها ....
http://www.youtube.com/watch?v=ZK6U24syzxI
ممنون. پیوندی بود دیدنی.
روزمان مبارک ؛ اگر که این بهانه‌ای باشد برای تبریک به زنیتی که 364 روز ِ دیگر ِ سال ، به فراموشی سپرده خواهد شد!
روزمان مبارک!
مردها این روز جهانی را هم ندارند. آن عدد را بکنید 365. در سالهای کبیسه هم یه جوری با هم کنار می آییم.
روزتان مبارک.
از روزی که فیلم " نیمه شب در پاریس " رو دیدم اسم پیکاسو رو که می شنوم یاد اون تابلو می افتم و خندم می گیره
ببین آخه بیای از ماریون کوتیلارد اون چهره رو بکشی. با این که مطمئن هستم که کسی که پیکاسو تصویرشو کشید انگشت کوچیکه ی ماریون کوتیلاردم نبوده.