درباره من
پیوندها
- بعد از بیست و سه
- کتابهایی که میخوانیم
- فیلمهایی که میبینیم
- یادداشت های شب مهتابی
- شاهنامه خوانی
- پلان های روزانه
- Shooting Star
- بخش تصویری مجله تایم
- عسک های قدیمی
- هم نورد
- صداهایی که می شنویم
- فوتوبلاگ رشاد
- عسک های قدیمی
- قصه شهر سنگستان
- گرفتن عسک خوب با موبایل - کلبه رایانه
- ارژنگ کامکار
- عسک های فرشته
- عسک های خبرگزاری مهر
- آه هایی که می کشیم
- یه درخت پر شکوفه
- انسی
- تماشا-عسک های نیره
- در سکوت
- تماشا
- Lehnert & Landrock
- کتاب دوست
- دانلود چهارصد هزار اثر از موزه ی متروپولیتن نیویورک
- عسک های واقعنی
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- باز هم ارغوان
- آغاز مردسه
- پامپاس
- یوسف آباد در سیزده بدر
- برفی دیگر
- کبوتران جهان آرا
- پاییزی دیگر
- ماه شب پانزده
- کلاغ و سیگار؟
- این چیه؟
- چشمه ی شهری
- نیلوفر زندانی
- مادر و سه فرزند
- نیلوفرهای اهلی
- بولوار میرداماد
- ممد هستی و می بینی ...
- پارک لاله
- گل و بادیگاردها
- سینوس، آبشار طلا و کرونا
- آبشارطلا
- نوروزی دیگر در محله
- ماه یا خورشید
- میدان فاطمی
- ویروس چینی
- بهار آمد
- تگرگی بر سر کرونا
- روزهای آخر اسفند
- سایه ام در نطنز
- سایه ام در آب رو
- بالاخره برف
- پرنده ها به تماشای بادها رفتند *
- یاران دبستانی
- پارک لاله
- عطار
- تهران - سوم فروردین
- در راه هینزا
- باز هم سایه
- آسمان ابیانه
- روزی که رفت
- تاسیان
- کریسمس 2017
- پاییز نود و شش
- دیروز
- والدین شلخته
- ترافیک دلپذیر
- کرشت
- ممد نبودی ببینی .........
- سبز و بفنش
- نوروز نود و شش خورشیدی
- عاشقانه ای در کوهین
نویسندگان
- محسن مهدی بهشت 361
- فرناز 53
- نیره 4
بایگانی
تقویم
اردیبهشت 1403| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
جستجو
آمار : 322704 بازدید
Powered by Blogsky
محسن مهدی بهشت
شنبه 20 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 15:02
واای چه خبره اینجا ...این گیوه ها دل منو بردند....
اینجا کجاست؟آدرس لطفا
آقای رشاد آدرس لطفن.
چقدر قشنگ . کاش سهراب هم بود .
سهراب هست. مگر نیست؟
کجاست؟
سهرااااااااااااااااااااااااااااااااااااااب.
کجاییییییییییییییییییییییییییییییی؟
....
کفشهامو گم کردم . نتونستم بیام .
حالا دیگه حتی جورابهای مثل کفش هم فایده نداره .
کلاردشت، ضلع جنوبی میدان بزرگ اصلی شهر (که اسمش را نمی‌دانم)، دستفروش بین یک شعبه‌ی بزرگ بانک (که یادم نیست کدام بانک بود) و معروف‌ترین شیرینی‌فروشی کلاردشت (که اسمش را نمی‌دانم).
حال کردین از آدرس دقیق؟
دختر بچه ی 6 ساله ی دوستی داشت به من آدرس خونشون رو میداد :
وقتی بیای تو کوچه ی ما همون دری که لامپ بالاشه که همیشه دورش پشه هست در ماست !
ضمنا من هم سرپیازم و هم ته پیاز و هم فرناز
خوب پس این گیوه ها که این اندازه رنگارنگ هستند مطابق سلیقه های مسافران دوخته شده اند. در مسیر پلنگ چال هم یکی از این گیوه فروش ها هست که خیلی تماشاییه! میگه این پشم شتره اون پشم گوسفنده ....رنگهای طبیعیشون هوش از سر آدم می برند...
...
فرناز هم چه خوب "کفشهایم کو".. سهراب را به یاد ما آورد...به نظر شما کدوم کفش سهرابه...
در پاسخ خانم پروانه بگویم که: کفش های سهراب تا حالا پوسیدن.
((:
من یک روزی از این جا رد می شدم. خواستم کفش ها رانگاه کنم خوردم زمین سرم شکست. بعد از اون هیش وقت از اینجا رد نشدم.
چه خوب که حالا که رد نشدی چشممون به جمالت روشن شد !
آروم رد شو کفشارو هم نگاه کن !
چقدر رنگ وا رنگ وچه زیبا
:)
به آقای محسن
"کفش " های سهراب مگر پوسیدنی هستند؟
اینا بافتنی هستن. ینی با کاموا می بافنشون. توی رشت ، از پاییز به بعد، دست فروشا میارن و گوشه ی خیاون میفروشن. خانومای روستایی می بافنشون. من و مامان همیشه زمستونا از اینا می پوشیم. خیل پا رو گرم نگه میداره.
راستی یکی از عمه هام هم بلده از اینا ببافه.
درود بر هر کی که از اینها می بافه / می پوشه / می فروشه / عکس می گیره ....
