درباره من
پیوندها
- بعد از بیست و سه
- کتابهایی که میخوانیم
- فیلمهایی که میبینیم
- یادداشت های شب مهتابی
- شاهنامه خوانی
- پلان های روزانه
- Shooting Star
- بخش تصویری مجله تایم
- عسک های قدیمی
- هم نورد
- صداهایی که می شنویم
- فوتوبلاگ رشاد
- عسک های قدیمی
- قصه شهر سنگستان
- گرفتن عسک خوب با موبایل - کلبه رایانه
- ارژنگ کامکار
- عسک های فرشته
- عسک های خبرگزاری مهر
- آه هایی که می کشیم
- یه درخت پر شکوفه
- انسی
- تماشا-عسک های نیره
- در سکوت
- تماشا
- Lehnert & Landrock
- کتاب دوست
- دانلود چهارصد هزار اثر از موزه ی متروپولیتن نیویورک
- عسک های واقعنی
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- آغاز مردسه
- پامپاس
- یوسف آباد در سیزده بدر
- برفی دیگر
- کبوتران جهان آرا
- پاییزی دیگر
- ماه شب پانزده
- کلاغ و سیگار؟
- این چیه؟
- چشمه ی شهری
- نیلوفر زندانی
- مادر و سه فرزند
- نیلوفرهای اهلی
- بولوار میرداماد
- ممد هستی و می بینی ...
- پارک لاله
- گل و بادیگاردها
- سینوس، آبشار طلا و کرونا
- آبشارطلا
- نوروزی دیگر در محله
- ماه یا خورشید
- میدان فاطمی
- ویروس چینی
- بهار آمد
- تگرگی بر سر کرونا
- روزهای آخر اسفند
- سایه ام در نطنز
- سایه ام در آب رو
- بالاخره برف
- پرنده ها به تماشای بادها رفتند *
- یاران دبستانی
- پارک لاله
- عطار
- تهران - سوم فروردین
- در راه هینزا
- باز هم سایه
- آسمان ابیانه
- روزی که رفت
- تاسیان
- کریسمس 2017
- پاییز نود و شش
- دیروز
- والدین شلخته
- ترافیک دلپذیر
- کرشت
- ممد نبودی ببینی .........
- سبز و بفنش
- نوروز نود و شش خورشیدی
- عاشقانه ای در کوهین
- خانه طباطبایی
نویسندگان
- محسن مهدی بهشت 360
- فرناز 53
- نیره 4
بایگانی
تقویم
شهریور 1402| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
جستجو
آمار : 321439 بازدید
Powered by Blogsky
پرندگان
سوم مهرماه نود خورشیدی
عسک از: خودم (محسن)
امروز ظهر در خانه ی ما هزاران کبوتر با هم دعوا می کردند. خانه که می گویم یعنی بالکن ما و روی نرده ها. همین که دوربین را برداشتم که از آن ها عسکی بیاندازم همه در رفتند و فقط این عده در کادر ماندند. این ها تعدادی از نرده ای ها بودند. بالکنی ها بالا رفتند و نرده ای ها این سو و آن سو.
جای هیچکاک خالی.
محسن مهدی بهشت
دوشنبه 3 مهرماه سال 1391 ساعت 22:54
همین پرنده های نرده ای هم به لطف شما تصویری زیبا خلق کردند... بالکنی ها سعادت نداشتند در عسک شما باشند... جای هیچکاک را بخاطر فیلم پرندگانش خالی کردید؟ شنیده ام خیلی فیلم خوبی است اما من ندیدمش. شاید هم دیم اما به اسم یادم نمی آید. اما احتمال زیاد ندیدم. انگاری منم مثل بالکنی ها دچار کمبود سعادت شده ام...
دقیقن.
درتمام مدتی که به آن ها نگاه می کردم به یاد هیچکاک بودم.
فیلم پرندگان را اگر قبلن هم دیده باشید باز هم می توانید بارها و بارها ببینید.
بدون هیچ تروکاژ کامپیوتری که امروزه ساختن چنین فیلمی را بسیار ساده می کند، سلطان دلهره، در ده ها سال پیش یکی از جذاب ترین فیلم های ژانر وحشت را خلق کرده است.
عجب کاریه ! همش دیر می کنم . اومدم پست جدید گذاشتم دیدم جناب رئیس پستشون اینجاست . اومدم کامنت بنویسم دیدم بانو محبوب کامنتشون اینجاست . اومدم راجع به هیچکاک حرف بزنم دیدم دیر شده . اصلا من حوصله ندارم !
پاییزه. فصل مدرسه آغاز شده. شما هم از مصادیق بارز بازم مدرسه ام دیر شدی حتمن.
اینم بگم بعد حوصله نداشته باشم : برای من یکی از زیباترین صحنه ها وقتی است که پرنده ی در حال پرواز را از بالا ببینم .
یکی از معدود بارهایی که آدم فکر می کنه بلند پرواز تر از اونا است.
اتفاقا من با دیدن این عسک من اصلا یاد هیچکاک نیفتادم ، به این فکر کردم که اینجا کجاست که این همه پرنده با هم و نزدیک هم دارن پرواز میکنند ؟ تازه پرنده های هچکاک سیاه بودن و اینها سفیدن ،
بلاخره شما فهمیدی که این جا کجاست؟
یک دانشمند پرنده شناس می گفت: این ها دسته ای هر از گاهی کوچ دارند. در این کوچ گاه به استراحت می پردازند. آن روز یکی از پایگاه های استراحتی آن ها خانه ی شما بوده.
وجود این کبوترها در این شهر چقدر دوست داشتنی است .
یک روز رفتم تو وبلاگهای کفتر بازها و دیدم اوه ه چه خبره.
کاش من هم یک کفتر باز بودم.
چه جالب من نمی دونستم وبلاگی به اسم کبوتربازها داریم. میرم ببینم.
پروانه : لطفا هر وقت خواستی دیپلم کفتربازی بگیری منم خبر کن . یکی از آرزوهای من اینه که کفترباز بشم مخصوصا اگه از اون بالا برای دختر همسایه سوت بزنم
مخصوصن اگر آن دختر زیر کمیاب ترین نارون روی زمین نشسته باشد و فقه بخواند.
به فرناز:
چرا دختر همسایه؟!
حالا بهتره شفاهی با هم بیشتر در این باره صحبت کنیم چون مربوط به قضیه شصت سالگی میشه.
پروانه : چون کفتر بازها همیشه آقایانی هستند که از پشت بام دختر همسایه را دید می زنند . و البته آن ماجرای شصت سالگی داستان دیگری دارد !
محسن : محسن نه و بگو سهراب . و چرا دیگر کسی فقه نمی خواند ؟!
چون مدام همه دارند می شنوند. دیگر نمی خوانند.
فقه ملکه ذهن همه شده.
هر روز صبح حدود هشت تا کبوتر و 30 تایی گنجشک و یک جفت کلاغ روی دیوار حیاط خانه ما منتظر خرده نان می‌نشینند. من هم به نوعی پرنده‌باز حساب میشم؟ حیف دختر همسایه ندارم براش سوت بزنم.
نخیر. شما پرنده باز محسوب نمی شی. چرا که آن ها خودشان را به شما تحمیل کردن. البته یک درصدی چرا. هستی. یعنی محسوب می شوی. چرا که حتمن چیزی دیدن که هر روز صبح پیداشون می شه.
در ضمن این پرنده ها همه جا هستن. اصل بند دوم قضیه است.
خونه تو باید عوض کنی. چاره ای نیست. این جوری نصف عمرت که نه، بلکه بیشتر از نصفش بر فناست.