درباره من
پیوندها
- بعد از بیست و سه
- کتابهایی که میخوانیم
- فیلمهایی که میبینیم
- یادداشت های شب مهتابی
- شاهنامه خوانی
- پلان های روزانه
- Shooting Star
- بخش تصویری مجله تایم
- عسک های قدیمی
- هم نورد
- صداهایی که می شنویم
- فوتوبلاگ رشاد
- عسک های قدیمی
- قصه شهر سنگستان
- گرفتن عسک خوب با موبایل - کلبه رایانه
- ارژنگ کامکار
- عسک های فرشته
- عسک های خبرگزاری مهر
- آه هایی که می کشیم
- یه درخت پر شکوفه
- انسی
- تماشا-عسک های نیره
- در سکوت
- تماشا
- Lehnert & Landrock
- کتاب دوست
- دانلود چهارصد هزار اثر از موزه ی متروپولیتن نیویورک
- عسک های واقعنی
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- آغاز مردسه
- پامپاس
- یوسف آباد در سیزده بدر
- برفی دیگر
- کبوتران جهان آرا
- پاییزی دیگر
- ماه شب پانزده
- کلاغ و سیگار؟
- این چیه؟
- چشمه ی شهری
- نیلوفر زندانی
- مادر و سه فرزند
- نیلوفرهای اهلی
- بولوار میرداماد
- ممد هستی و می بینی ...
- پارک لاله
- گل و بادیگاردها
- سینوس، آبشار طلا و کرونا
- آبشارطلا
- نوروزی دیگر در محله
- ماه یا خورشید
- میدان فاطمی
- ویروس چینی
- بهار آمد
- تگرگی بر سر کرونا
- روزهای آخر اسفند
- سایه ام در نطنز
- سایه ام در آب رو
- بالاخره برف
- پرنده ها به تماشای بادها رفتند *
- یاران دبستانی
- پارک لاله
- عطار
- تهران - سوم فروردین
- در راه هینزا
- باز هم سایه
- آسمان ابیانه
- روزی که رفت
- تاسیان
- کریسمس 2017
- پاییز نود و شش
- دیروز
- والدین شلخته
- ترافیک دلپذیر
- کرشت
- ممد نبودی ببینی .........
- سبز و بفنش
- نوروز نود و شش خورشیدی
- عاشقانه ای در کوهین
- خانه طباطبایی
نویسندگان
- محسن مهدی بهشت 360
- فرناز 53
- نیره 4
بایگانی
تقویم
شهریور 1402| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
جستجو
آمار : 321431 بازدید
Powered by Blogsky
نمی بر دیوار
نمی بر دیوار
دیدگاه این روزهای من
مردی با انگشت حسرت یا حیرت بر دهان،
به پوتینی خیره شده است.
عسک از: خودم (محسن)
محسن مهدی بهشت
جمعه 5 آبان‌ماه سال 1391 ساعت 08:05
خیلی دوست دارم مردی را که دست به زیر چانه به پوتین خیره شده اما ذهنش را سپرده به دوردستی بدون پوتین و بدون تفنگ .
کسانی که -مرد و زن- به پوتین و تفنگ فکر نمی کنند خیلی خوبند.
داشتم از اینجا رد می شدم دیدم پوتین هست گفتم بپوشم اما یکیشو پیدا نکردم .
اون یکیش سر راه بود. روی پله ها. داشتی میومدی پایین، پات خورد بهش افتادی. ولی شانس آوردی که هیچ جات نشکست؟
اگر ننوشته بودید نمی بر دیوار، فکر میکردم یک اثر هنری است. و انگاری واقعنی هم یک اثر هنری خودجوش است. اگر همان فکری که من کردم در سر شما بوده است، باید بگویم خیالتان راحت! آن اتفاق هرگز نمی افتد و آن پوتین هم جهت کوهنوردی استفاده خواهد شد. البته اگر لنگه اش پیدا شود!
پیدا هم بشود عمرن ما به کوهنوردی برویم. کار به این سختی؟؟
فکر کردید ما که هستیم؟ رستم؟