درباره من
پیوندها
- بعد از بیست و سه
- کتابهایی که میخوانیم
- فیلمهایی که میبینیم
- یادداشت های شب مهتابی
- شاهنامه خوانی
- پلان های روزانه
- Shooting Star
- بخش تصویری مجله تایم
- عسک های قدیمی
- هم نورد
- صداهایی که می شنویم
- فوتوبلاگ رشاد
- عسک های قدیمی
- قصه شهر سنگستان
- گرفتن عسک خوب با موبایل - کلبه رایانه
- ارژنگ کامکار
- عسک های فرشته
- عسک های خبرگزاری مهر
- آه هایی که می کشیم
- یه درخت پر شکوفه
- انسی
- تماشا-عسک های نیره
- در سکوت
- تماشا
- Lehnert & Landrock
- کتاب دوست
- دانلود چهارصد هزار اثر از موزه ی متروپولیتن نیویورک
- عسک های واقعنی
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- آغاز مردسه
- پامپاس
- یوسف آباد در سیزده بدر
- برفی دیگر
- کبوتران جهان آرا
- پاییزی دیگر
- ماه شب پانزده
- کلاغ و سیگار؟
- این چیه؟
- چشمه ی شهری
- نیلوفر زندانی
- مادر و سه فرزند
- نیلوفرهای اهلی
- بولوار میرداماد
- ممد هستی و می بینی ...
- پارک لاله
- گل و بادیگاردها
- سینوس، آبشار طلا و کرونا
- آبشارطلا
- نوروزی دیگر در محله
- ماه یا خورشید
- میدان فاطمی
- ویروس چینی
- بهار آمد
- تگرگی بر سر کرونا
- روزهای آخر اسفند
- سایه ام در نطنز
- سایه ام در آب رو
- بالاخره برف
- پرنده ها به تماشای بادها رفتند *
- یاران دبستانی
- پارک لاله
- عطار
- تهران - سوم فروردین
- در راه هینزا
- باز هم سایه
- آسمان ابیانه
- روزی که رفت
- تاسیان
- کریسمس 2017
- پاییز نود و شش
- دیروز
- والدین شلخته
- ترافیک دلپذیر
- کرشت
- ممد نبودی ببینی .........
- سبز و بفنش
- نوروز نود و شش خورشیدی
- عاشقانه ای در کوهین
- خانه طباطبایی
نویسندگان
- محسن مهدی بهشت 360
- فرناز 53
- نیره 4
بایگانی
تقویم
شهریور 1402| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
جستجو
آمار : 321769 بازدید
Powered by Blogsky
چشم انداز
چشم انداز یک هفته من در شهریور ماه هشتاد و نه
سنندج
عسک از: خودم
از تک تک این آجرها داستان ها شنیدم. می ترسم روزی چون داستان های خانه خدا فراموششان کنم.
محسن مهدی بهشت
چهارشنبه 14 مهر‌ماه سال 1389 ساعت 00:19
این آجرچینی‌ها و درختان زیبا حتمن داستان‌های خیلی قشنگی را هم به یاد می‌آورد امید که همیشه این داستان ها خانه‌خدای دلتان باشد. نه از این خانه خداها که این پایین نوشته اید، از آن خانه خداها که حافظ می‌فرماید:
... خانه می بینی و من خانه خدا می بینم
یادداوری نیست. درست میکنم. من خاطره ای از این جا نداشتم. نه در این و نه در آن خانه خدای عسک قبلی. از خودم داستان درست می کردم.
پس من اشتباه فهمیدم.
انگار باید به جای کوچه‌ی شعر فروغ گفت:
خانه‌‌ای هست که قلب آن را از محله‌های کودکی‌ام دزدیده است...
کاملن درسته. کوچه هم هست البته. حتا محل و شهر. ولی توی یک عسک دیگه. یه روزی یه جایی گذاشته بودمش که دیگه نیست. پیداش میکنم و میزارمش اینجا. انگار این کوچه ها در خاطره خیلی ها هست.
شرایط دوران کودکی من هم کم و بیش مانند شما بوده.
تهران-سنندج-مراغه-تهران-.........
به نظر من مهم نیست که چقدر از این داستان ها واقعی باشد و چقدر ساخته شده تا جائی که به آدم احساس خوب بدهد و به دیگران هم ...
این آجرها و این سبزی ها و نام سنندج برای من پر از احساسات خوب است .
داستان های این خانه اصلن واقعی نیستند. برای من.
سریال شما را تماشا می کنم.
ممنون.